Ja, goame begunn of oe skjeet da?

Dat van alle Vlaamse dialecten over het West-Vlaams steevast het neerbuigendst wordt gedaan (tenzij je zelf uit West-Vlaanderen komt en het aan je roots verplicht bent zich honend over het Limburgs uit te laten, natuurlijk), lijdt weinig twijfel. Maar waarom eigenlijk?

Wij stelden voor u een tweedelige bloemlezing aan televisie- en muziekfragmenten samen die hun duit in het vooroordeel-zakje deden, dan wel het West-Vlaamse blazoen wisten op te poetsen.

Eerste bloemlezing:

* beginnen doen we vanzelfsprekend met de klassieker als het gaat om het West-Vlaamse dialect: Gerrit Callewaert uit Bavikhove, deelgemeente van Oarelbeke, het intussen klassiek geworden typetje van Wim Opbrouck uit 'In de Gloria'. Hilarisch, maar vooral ook erg treffend. Wie regelmatig eens langs 'Man Bijt Hond' zapt, weet dat er in West-Vlaanderen veel Gerrit Callewaerts rondlopen.


* Culturele duizendpoot Wim Opbrouck (naast gevierd acteur en toekomstige leider van NT Gent ook frontman van de goed gekke De Dolfijntjes) is verder ook verantwoordelijk voor één van de meest legendarische sketches uit de Vlaamse televisiegeschiedenis: Rute 98 uit het sowieso al lichtjes magistrale 'Alles Kan Beter'. De sketch zit boordevol spitante spitsvondigheden omtrent een West-Vlaamse versie van Windows 98 (het was de tijd dat Lernout & Hauspie nog een volop florerend bedrijf was), en ontpopt zich zo tot een nobel pleidooi voor de rijkdom van dit dialect. En meteen blijkt ook dat West-Vlamingen een pak multicultureler zijn dan doorgaans wordt aangenomen.

* Zo mogelijk nog dieper geworteld in de West-Vlaamse klei is kleinkunstgrootheid Willem Vermandere. Deze grijze bard annex beeldhouwer (half mens, half baard) was jarenlang de vaandeldrager van de West-Vlaamse muziekwereld, maar wie liedjes als Piere de beeste, Bange blanke man of Blanche en zijn peird op zijn conto heeft staan verdiend het om ook tot ver buiten Bachten de Kupe herinnerd te worden. Waarvan hulde!

* Kleinkunst is fijn, maar wat zouden we doen zonder een flinke portie rock'n roll? Dus mogen we hier zeker niet voorbij gaan aan de niet te versmaden nalatenschap van wijlen Johny Turbo, de Vlaamse Serge Gainsbourg. Na een leven vol nicotine, valium, vicodin, marijuana, ecstasy and alcohol en c-c-c-c-c-cocaine stierf Ivan Carlier (want zo heette de man) in 2000 aan de gevolgen van longkanker. Wie Johny Turbo zegt, zegt uiteraard Slekke en Oude Zak. Eerlijke liedjes uit het leven gegrepen, helaas al te vaak geassocieerd met studentikoze bacchanalen.

* de officieuze zoon van Johny Turbo is zonder twijfel Bart Vanneste, beter bekend onder zijn pseudoniem Freddy De Vadder. Dat deze vuilbekkende komiek zowel qua looks als qua taalgebruik schatplichtig is aan Turbo bewijst volgend fragment, dat alweer een aloud cliché - dat van de oerconservatieve en boerse West-Vlaming - uit de weg ruimt.

Tot de noaste kee!